Ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης γεννήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου του 1824 στο νησί της Λευκάδας. Ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας με καταγωγή από την Ήπειρο ενώ η μητέρα του προερχόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Κεφαλλονιάς. Η μεγάλη οικονομική δυνατότητα της οικογένειας του σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο χώρος δράσης του δεν γνώρισε την πολιτική και κοινωνική αναταραχή που έζησε ο υπόλοιπος ελλαδικός χώρος κατά τα πρώτα 30 χρόνια του 19ου αιώνα έδωσαν στον μικρό Αριστοτέλη την δυνατότητα να λάβει μόρφωση υψηλού επιπέδου.
Αρχικά σπούδασε στην Λευκάδα και μετέπειτα στην Ιόνια Ακαδημία στην Κέρκυρα έχοντας ως δασκάλους του τον Ασώπιο και τον Γιάννη Οικονομίδη. Με το πέρας των σπουδών του έφυγε για το εξωτερικό όπου σπούδασε στην Γενεύη και στο Παρίσι. Λόγω μιας ασθένειας αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές του και να επιστρέφει στην Λευκάδα. Αφού ξεπέρασε την αρρώστια του, πήγε στην Πίζα της Ιταλίας για να συνεχίσει τις σπουδές της Νομικής που είχε αφήσει μισοτελειωμένες στο Παρίσι. Πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα ομόφωνα όμως δεν εξάσκησε ποτέ του τη νομική μιας και τον κέρδισε η ποίηση.
Σε όλο αυτό το διάστημα ταξίδεψε στην δυτική Ευρώπη και μελέτησε την ζωή των κατοίκων, την κουλτούρα τους και τα αρχαία μνημεία. Το 1852 παντρεύτηκε με την Ιταλίδα Ελοϊζα Τυπάλδου και ένα χρόνο μετά εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Λευκάδα. Η μεγάλη αγάπη του Βαλαωρίτη για την Ελλάδα - που είναι διάχυτη μέσω του πατριωτικού του λόγου σε όλο του το έργο - τον έστρεψε προς την πολιτική. Βασικός του στόχος ήταν η ένωση των Επτανήσων με το ελληνικό κράτος καθώς και η υποστήριξη όλων των απελευθερωτικών κινημάτων στον ελλαδικό χώρο. Στήριξε ιδιαίτερα τα κινήματα στην Ήπειρο καθώς και στην Κρήτη όπου διετέλεσε και μέλος της κεντρικής επιτροπής του κρητικού επαναστατικού αγώνα. Η όλη του πολιτική στάση που ερχόταν σε αντίθεση με την συντηρητική στάση της οικογένειάς του ανάγκασε τους Άγγλους να τον εξορίσουν για ένα έτος στην Ιταλία όπου και εγκαταστάθηκε στο σπίτι του πεθερού του. Το 1857 εξελέγη βουλευτής της Ιονίου Πολιτείας αρνούμενος την θέση επάρχου που του προσφέρουν οι Άγγλοι λέγοντας "η ψυχή μου δεν είναι προς πώληση".
Από αυτήν την θέση αγωνίστηκε για την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα. Σημαντικότερη προσφορά του ήταν η σύνταξη της επιστολής προς την βασίλισσα της Αγγλίας με την οποία οι Επτανήσιοι δήλωναν την θέλησή τους για διοικητική, οικονομική και πολιτική ένωση με το ελληνικό κράτος. Το 1863 η Ένωση επιτυγχάνεται και ο Βαλαωρίτης συνεχίζει τον αγώνα του από τα έδρανα της Βουλής των Ελλήνων. Ωστόσο διάφορες μικροπολιτικές σκοπιμότητες και κυρίως η αποτυχία της κρητικής επανάστασης την οποία στήριξε με ζήλο τον αναγκάζουν να αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική σκηνή.
Πέθανε στις 24 Ιουλίου 1879 από καρδιακή προσβολή.
Το ποιητικό του έργο είναι πλούσιο και περιστρέφεται γύρω από τον αγώνα των Ελλήνων για ανεξαρτησία αλλά και γενικότερα γύρω από θέματα σχετικά με την πατρίδα. Ο Βαλαωρίτης υπήρξε φιλόπατρις και αυτή του την αγάπη συναντάμε διάχυτη στο έργο του.
Η προτομή του βρίσκεται εντός του Εθνικού Κήπου των Αθηνών. Πρόκειται για μια προτομή η οποία παρουσιάζει τον ποιητή σε ώριμη ηλικία και βρίσκεται στημένη πάνω σε ένα μαρμάρινο βάθρο. Ο Βαλαωρίτης παρουσιάζεται με το χαρακτηριστικό του μούσι το οποίο καλύπτει το πάνω χείλος και τα δυο μάγουλα αφήνει όμως ξεσκέπαστο το σαγόνι, φορώντας πουκάμισο, σακάκι και παπιγιόν. Στο βάθρο είναι χαραγμένα τα λόγια:
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ
ΔΑΠΑΝΑΙΣ
ΚΩΣΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗ
χωρίς να αναφέρεται κάποιο επίγραμμα ή έστω η ημερομηνία γέννησης και θανάτου του. Η προτομή είναι έργο του Φωκίωνα Ρωκ. Τοποθετήθηκε το έτος 1926.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ τα σχόλια σας να γράφονται με ελληνικούς χαρακτήρες και όχι με greeklish. Spams και υβριστικά σχόλια διαγράφονται άνευ προειδοποίησης. Ευχαριστώ.