Λούκυ Λουκ - Τα Βαρέλια της Οργής

    

    Τα "Βαρέλια της Οργής" είναι το 90ο κόμικ άλμπουμ του Λούκυ Λουκ που κυκλοφορεί μεταφρασμένο στην ελληνική γλώσσα. Πρωτοκυκλοφόρησε το 2024 από τη Lucky Comics στα γαλλικά με τον τίτλο "Un Cowboy Sous Pression" ενώ στην Ελλάδα η πρώτη έκδοση πραγματοποιήθηκε από τη ΜΑΜΟΥΘ το 2025 σε μετάφραση του Βασίλη Πουλάκου. Το σενάριο υπογράφει ο Jul (1974) και το σχέδιο του Achde (1961).

    Ο «φτωχός και μόνος καουμπόι» περιπλανάται στην Άγρια Δύση όταν, κάπου κοντά στο Νέο Μόναχο (υπαρκτή πόλη στην πολιτεία της Μινεσότα), νιώθει τις δυνάμεις του να τον εγκαταλείπουν. Φτάνει στην πόλη αναζητώντας ιατρική βοήθεια, όμως οι κάτοικοι — όλοι Γερμανοί μετανάστες — βρίσκονται σε αναστάτωση, καθώς υποφέρουν από την έλλειψη μπύρας. Η αιτία είναι η διακοπή της παραγωγής στα εργοστάσια των μεσοδυτικών πολιτειών λόγω απεργιακών κινητοποιήσεων των εργατών. Απελπισμένοι, ζητούν από τον Λούκυ Λουκ να μεσολαβήσει, ώστε να λήξει η απεργία και να μπορέσουν να απολαύσουν ξανά την τόσο πολύτιμη γι’ αυτούς μπύρα.

    Ο ήρωας φτάνει στο Μιλγουόκι, την «πρωτεύουσα» της παραγωγής μπύρας, όπου έρχεται αντιμέτωπος με μια πρωτόγνωρη για τον ίδιο κατάσταση: από τη μία πλευρά οι απεργοί, που διεκδικούν καλύτερους μισθούς και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, και από την άλλη τα αφεντικά, τα οποία εμμένουν πεισματικά στις πάγιες θέσεις τους. Καθώς η δράση εξελίσσεται, κάνουν την εμφάνισή τους και οι αδελφοί Ντάλτον, οι οποίοι καταφθάνουν μαζί με άλλους βαρυποινίτες για να αντικαταστήσουν τους εργάτες στη λειτουργία του εργοστασίου. Τελικά, μέσα από μια σειρά ευτράπελων καταστάσεων και ανατροπών, απεργοί και εργοδότες βρίσκουν τη χρυσή τομή χάρη στον καουμπόι που «πυροβολεί πιο γρήγορα κι από τον ίσκιο του», και η μπύρα φτάνει ξανά τόσο στο Νέο Μόναχο όσο και στις υπόλοιπες Η.Π.Α.

    Όπως συμβαίνει συχνά στον Λούκυ Λουκ, το άλμπουμ βρίθει αναφορών σε υπαρκτά ιστορικά πρόσωπα, γεγονότα, αλλά και στοιχεία της δημοφιλούς κουλτούρας. Κύριος «κακός» της ιστορίας είναι ο Φρέντερικ Μαρτς, όνομα που παραπέμπει στον μεγάλο βιομήχανο του 19ου αιώνα Frederick Pabst (1836–1904). Το ίδιο το Μιλγουόκι παρουσιάζεται ως μήτρα των γερμανόφωνων Αμερικανών — σήμερα περίπου 2,5 εκατομμύρια γερμανόφωνοι κατοικούν στην πόλη, ενώ σε ολόκληρη την πολιτεία του Ουισκόνσιν αποτελούν το 38% του πληθυσμού. Ο σκιτσογράφος απεικονίζει επίσης το Μέγαρο Pabst (1892), ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα τοπόσημα της πόλης («πω πω σπιταρόνα», αναφωνεί ο καουμπόι όταν το αντικρίζει).

    Ο σεναριογράφος σατιρίζει την τυφλή γερμανική υπακοή στους νόμους με τη χρήση των φαναριών στους δρόμους (ακόμα και οι απεργοί σταματούν την πορεία τους όταν αντικρίζουν κόκκινο) ενώ αναφέρεται σε πολιτιστικά δάνεια των Γερμανών στην αμερικανική κουλτούρα και οικονομία όπως τα hot dog, τα χάμπουργκερ, το χριστουγεννιάτικο έλατο και η κέτσαπ Ηeinz (ο Henry Heinz ίδρυσε τη γνωστή εταιρεία το 1869). Αναφορά γίνεται στην όπερα "Το Δαχτυλίδι των Νιμπελούνγκεν" του Βάγκνερ (ο Μαρτς πηγαίνει τον Λούκυ Λουκ να δουν την όπερα) καθώς και στον γερμανικής καταγωγής Πρόεδρο των ΗΠΑ Άιζενχάουερ οι πρόγονοι του οποίου έφτασαν στη νέα ήπειρο το 1741. Διακριτική αναφορά γίνεται επίσης σε ένα από τα δημοφιλέστερα τραγούδια της περιόδου του ΒΠΠ, του "Lili Marleen" που τραγουδήθηκε για πρώτη φορά από την Lale Andersen το 1939 (καθώς οι χορέυτριες εγκαταλείπουν το Νέο Μόναχο μια αφίσα μας ενημερώνει ότι η παράσταση "Λουλού Μαρλέν" αναβάλλεται). Μπροστά από τα μάτια του αναγνώστη περνούν επίσης οι παπούδες του Muppet Show, ο Statler και ο Waldorf (σχολιάζουν την όπερα και τα όσα λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της) καθώς και ο Γερμανός φιλόσοφος Κάρολος Μάρξ ο οποίος παρουσιάζεται ως εχθρός του κεφαλαίου και απροσδόκητο είδωλο του ...Τζόε Ντάλτον. 

    Τέλος, αναφορά γίνεται και στον τωρινό Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ καθώς παρουσιάζεται ο πρόγονος του Frederick Trump (1869 - 1918) ως ιδιοκτήτης σαλούν με γυναίκες (στην πραγματικότητα ήταν ιδιοκτήτης εστιατορίου και οίκου ανοχής). Το όνομα του σαλούν είναι ..."Pussy Saloon" ενώ ο ίδιος αναπαρίσταται τη στιγμή που δέχεται κήρυγμα ηθικής από έναν χριστιανό πάστορα.

    Ο Λούκυ Λουκ αποτελεί μία από τις εμβληματικότερες μορφές των γαλλοβελγικών κόμικς. Το τετριμμένο ότι «έχει μεγαλώσει γενιές» παραμένει αληθινό, όχι μόνο για τις παλαιότερες αλλά και για τις σύγχρονες. Τα «Βαρέλια της Οργής» μπορούν κάλλιστα να λειτουργήσουν ως εφαλτήριο, ώστε οι σημερινοί νέοι να εντρυφήσουν στον μαγικό κόσμο των γαλλοβελγικών κόμικς — μίας από τις σπουδαιότερες και επιδραστικότερες σχολές της Ένατης Τέχνης σε παγκόσμια κλίμακα.