Ο Αθηναίος πολιτικός Περικλής του Ξάνθιππου καταγόταν από τον αρχαίο δήμο του Χολαργού. Ο σύγχρονος δήμος του Χολαργού που εκτείνεται βορειοανατολικά του δήμου Αθηναίων θέλησε να τιμήσει τη μνήμη του Περικλή στήνοντας τον ανδριάντα του στην είσοδο ουσιαστικά της πόλης. Πιο συγκεκριμένα, το μνημείο βρίσκεται στην συμβολή των λεωφόρων Περικλέους και Μεσογείων, έχοντας πίσω του την πόλη του Χολαργού. Μιας και η λεωφόρος Περικλέους είναι ο κεντρικός δρόμος του Χολαργού που οδηγεί στο Δημαρχείο και στο κεντρικό πάρκο, θα λέγαμε ότι ο ανδριάντας του Περικλή καλωσορίζει τους επισκέπτες στην πόλη.
Πρόκειται για έναν μεταλλικό ανδριάντα φυσικών διαστάσεων. Ο καλλιτέχνης (πρόκειται για μια δημιουργία του Γεώργιου Καλακαλλά) φαντάστηκε τον Περικλή την στιγμή της αγόρευσης κάποιου από τους πολλούς σημαντικούς λόγους του. Φοράει περικεφαλαία στο κεφάλι, έχει πυκνό μούσι και φέρει την τυπική αρχαιοελληνική ενδυμασία.Το δεξί του χέρι είναι υψωμένο στον αέρα και το αριστερό βρίσκεται στο ύψος της μέσης, στερεοτυπική στάση αρχαίου ρήτορα.
Στο πίσω μέρος του βάθρου αναγράφεται ο χορηγός
ΙΑΣΩ GENERAL
ενώ στο μπροστινό αναγράφονται τα λόγια
ΠΕΡΙΚΛΗΣ
Ο
ΞΑΝΘΙΠΠΟΥ
ΧΟΛΑΡΓΙΕΥΣ
"Χρώμεθα γαρ πολιτεία [...] και όνομα
μεν δια το μη ες ολίγους αλλ' ες
πλείονας οικείν δημοκρατία κέκληται"
Θουκυδίδης (Β. 37)
Η παράθεση τούτου του αποσπάσματος από τον επιτάφιο που εκφώνησε ο Περικλής προς τιμήν των πρώτων Αθηναίων νεκρών του Πελοποννησιακού Πολέμου είναι εξόχως εύστοχη και μπορεί να μετατραπεί και σε εξόχως διδακτική, σε μια χώρα όπου όλοι "αγωνίστηκαν για την Δημοκρατία", όλοι - ακόμα και τώρα που οι λίγοι, αλλότριοι και ανελλήνιστοι ορίζουν τις τύχες του τόπου - πολεμούν και υπερασπίζονται την Δημοκρατία σε μια πατρίδα όπου η αυτή έχει να κάνει την εμφάνιση της δυο χιλιάδες και πλέον χρόνια.
Βεβαίως όλοι αυτοί γιατί να ακούσουν τα λόγια του στυλοβάτη της Αθηναϊκής Δημοκρατίας; Τον έχουν καταδικάσει, βγάλαν μάλιστα και πόρισμα: ήταν "ιμπεριαλιστής". Οι ίδιοι είναι σαφώς πιο τίμιοι, πιο αγαθοί στις προθέσεις τους, πιο Δημοκράτες. Και προτιμούν το Κ. και το Χ. Εκατό φορές. (για να παραφράσουμε τον
Καβάφη αλλάζοντας ανά εποχή το Κ. αλλά κρατώντας σταθερό το Χ.).
1
Αυτά βεβαίως είναι σημάδια της παρακμής του καιρού τα οποία λίγο θα απασχολήσουν τον μελλοντικό αναγνώστη.
Φωτογραφίες από το μνημείο
εδώ
Πηγές
1: Αναφέρομαι στο ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη "Ο Ιουλιανός και οι Αντιοχείς". Το ποίημα κάνει λόγο για την παραμονή του Ιουλιανού στην Αντιόχεια και την τρικυμιώδη σχέση του με τους κατοίκους της πόλης. Στο έργο του Μισοπώγων (ίσως η μοναδική φορά στην ιστορία που ηγέτης απευθύνεται με τέτοιο τρόπο στους υπηκόους του) ο Ιουλιανός κάνει λόγο για τις φήμες που ακούγονταν στην πόλη ότι δηλαδή οι Αντιοχείς προτιμούσαν το Κ (δηλαδή τον προηγούμενο αυτοκράτορα Κωνστάντιο) και το Χ. (δηλαδή τον Χριστό) αντ ' αυτού. Ο Καβάφης χίλια επτακόσια χρόνια μετά, υπερασπίζεται τον αυτοκράτορα με αυτό το ποίημα το οποίο από την αρχή μέχρι το τέλος του ξεχειλίζει από ειρωνεία εις βάρος των Αντιοχέων.
