Γράφει ο Θεόδωρος Πασσαλίδης
Άνοιξε τις τελευταίες μέρες στον δημόσιο διάλογο μια συζήτηση σχετικά με τις τελευταίες ώρες του ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου, έπειτα από podcast Ευρωβουλευτή της Κύπρου.
Γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά. Για εμάς αρκούν τα λόγια του μεγάλου ποιητή Γιάννη Ρίτσου από τον περίφημο «Αποχαιρετισμό»1:
«Λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου
και το αίμα μου – το σώμα και το αίμα
του Γρηγόρη Αυξεντίου,
ενός φτωχόπαιδου, 29 χρονώ,
απ’ το χωριό Λύση,
οδηγού ταξί το επάγγελμα,
πούμαθε στη Μεγάλη Σχολή του Αγώνα
τόσα μόνο γράμματα, όσα να φτιάχνουν
τη λέξη
‘’ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ’’
Στις φωτογραφίες, η προτομή του Αυξεντίου στον Χολαργό και ο ανδριάντας του στο Πολεμικό Μουσείο των Αθηνών. Από όσο γνωρίζουμε, είναι τα μοναδικά μνημεία προς τιμήν του ήρωα στην πρωτεύουσα.
Υγ: κάθε λαός έχει τους «εκπροσώπους» που του αξίζουν.
1: Το ποιητικό έργο "Αποχαιρετισμός: οι τελευταίες ώρες του Γρηγόρη Αυξεντίου μεσ' τη σπηλιά" γράφτηκε από τον Γιάννη Ρίτσο και εκδόθηκε το 1957.
