Το έργο του Κωνσταντίνου Καίσαρη στο 1ο Συμπόσιο Γλυπτικής του Δήμου της Εορδαίας (2012)

Το τρίτο (και τελευταίο) έργο του 1^ου Συμποσίου Γλυπτικής του Δήμου Εορδαίας (2012)  το οποίο θα παρουσιάσω στην παρούσα στήλη είναι αυτό που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Κωνσταντίνος Καίσαρης.

Ο Κωνσταντίνος Καίσαρης όταν φιλοτέχνησε το έργο του φοιτούσε στο δεύτερο έτος του τμήματος Γλυπτικής της Σχολής Καλών Τεχνών των Αθηνών. Σε συνέντευξη του για την ιστοσελίδα «Τα Νέα της Πτολεμαΐδας» η οποία βρίσκεται δημοσιευμένη στο Υοutube ο γλύπτης αναφέρει τα παρακάτω: «Η συμμετοχή σε αυτό το Συμπόσιο είναι ένα πολύ καλό ξεκίνημα για όσους ασχολούνται με τη γλυπτική και πολύ σπάνιο γιατί συμβαίνει για πρώτη φορά με αυτόν τον τρόπο δηλαδή προπτυχιακά οι φοιτητές να συμμετάσχουν. Το έργο μου πραγματεύεται την ενεργειακή σχέση μεταξύ αρσενικής και θηλυκής αρχής – του έρωτα με απλά λόγια – δηλαδή βγάζει έναν αισθησιασμό ανασύροντας κάποιες αρχετυπικά υποσυνείδητες εικόνες».

Πράγματι, το έργο του Καίσαρη αφαιρετικά παρουσιάζει δυο ανθρώπινες μορφές τα μεταξύ όρια των οποίων είναι ακαθόριστα ενώ μόνο οι σμιλεμένες γωνίες προδίδουν την ύπαρξη αυθύπαρκτων όντων. Οι μορφές είναι ξαπλωμένες και ενεργειακά ενωμένες σε μια. Βλέπουμε λοιπόν στο έργο πως η ενέργεια δεν είναι μόνο δημιουργία, λεφτά, ρεύμα, μόλυνση, καυσαέριο κτλ όπως μας έδειξαν οι προηγούμενοι δυο καλλιτέχνες αλλά είναι και έρωτας.

Πάνω στο γλυπτό υπάρχει εγχάρακτη η υπογραφή του γλύπτη και το έτος κατασκευής:

ΚΑΙΣΑΡΗΣ 2012

Τελειώνοντας την αναφορά μου στα έργα του Συμποσίου θα ήθελα να αναφέρω πως αν και τούτα τα έργα αποτελούν πολιτιστικό κεφάλαιο για την πόλη μας μέχρι και σήμερα παραμένουν αναξιοποίητα, μακριά από τα μάτια των δημοτών και των επισκεπτών της πόλης. Σε μια συζήτηση που είχα με στέλεχος της απερχόμενης δημοτικής αρχής μου τονίστηκε η πρόθεση των αρμοδίων να τα τοποθετήσουν στους κυκλικούς κόμβους στις εισόδους της πόλης (στον δρόμο προς Άρδασσα και προς Περδίκκα αντίστοιχα). Εύχομαι οι αρμόδιοι φορείς να πράξουν αναλόγως και να προσφέρουν τα γλυπτά στον χώρο για τον οποίο δημιουργήθηκαν: τον υπαίθριο, δημόσιο χώρο.

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ