Το γλυπτό του Δημήτριου Χριστογιάννη για το 1ο Συμπόσιο Γλυπτικής του Δήμου Εορδαίας (2012)

Τον Ιούλιο του 2012 στα πλαίσια των εορταστικών εκδηλώσεων του Δήμου της Εορδαίας για τα 100 έτη από την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού διοργανώθηκε στην πόλη της Πτολεμαΐδας το 1ο Συμπόσιο Γλυπτικής. Τα Συμπόσια Γλυπτικής αποτελούν μια διαδεδομένη πολιτιστική πρακτική στον ελλαδικό χώρο και ειδικότερα μετά το γύρισμα της χιλιετίας πραγματοποιήθηκαν αρκετά σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας όπως τα Ιωάννινα, τα Τρίκαλα, την Κόνιτσα, την Αγία Παρασκευή και το Αιγάλεω Αττικής κ.α.

Το Συμπόσιο του Δήμου Εορδαίας πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και την αντίστοιχη Σχολή του Μιλάνο της Ιταλίας. Κύρια θεματολογία του Συμποσίου ήταν η ενέργεια (μην ξεχνάμε εξάλλου πως η περιοχή μας είναι μήτρα της ενεργειακής παραγωγής της χώρας). Σε αυτό καθώς και στα δυο επόμενα άρθρα θα παρουσιάσουμε τρία έργα του Συμποσίου τα οποία δημιουργήθηκαν από τρεις διαφορετικούς καλλιτέχνες και τα οποία βρίσκονται αναξιοποίητα στον περίβολο του κτιρίου που στέγαζε τη Σχολή της Δημοτικής Αστυνομίας, στη βόρεια είσοδο της πόλης.

Το πρώτο έργο που θα παρουσιάσω είναι αυτό του γλύπτη Δημήτριου Χριστογιάννη. Ο εν λόγω γλύπτης σπούδασε την γλυπτική τέχνη αρχικά στη Σχολή Μαρμαροτεχνίας της Τήνου (1995 -1998) και από το 1998 στη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών με καθηγητή τον Ηπειρώτη Θεόδωρο Παπαγιάννη. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 2004. Μεταξύ άλλων έχει συμμετάσχει στα Συμπόσια Γλυπτικής του Αιγάλεω (2002) και της Καρδίτσας (2005).

Το έργο του Δημήτριου Χριστογιάννη είναι λαξευμένο σε μάρμαρο Τρανόβαλτου (όπως και τα υπόλοιπα έργα του Συμποσίου). Πρόκειται για έναν μαρμάρινο όγκο ύψους περίπου δυο μέτρων. Χρησιμοποιώντας την τεχνική της αφαίρεσης ο καλλιτέχνης προσπαθεί να δημιουργήσει μια – ακαθόριστου φύλου – ακέφαλη ανθρώπινη μορφή. Κοιτώντας το από την μια πλευρά θα μπορούσαμε να πούμε ότι τούτη η μορφή έχει φτερά και μάλιστα σπασμένα. Αν σκεφτούμε πως το θέμα του Συμποσίου είναι η ενέργεια, θα μπορούσαμε να αναγνώσουμε την γλυπτική σύνθεση ως μια διαμαρτυρία για τα δεινά που επιφέρει στην ανθρώπινη ύπαρξη η εξόρυξη του λιγνίτη (μόλυνση του περιβάλλοντος, καταστροφή υδάτων, ασθένειες κοκ).

Πάνω στο γλυπτό μπορούμε να εντοπίσουμε την υπογραφή του γλύπτη και το έτος κατασκευής:

ΧΡΙΣΤΟΓΙΑΝΝΗΣ 2012

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Το γλυπτό του Λέανδρου Ντόλα για το 1ο Συμπόσιο Γλυπτικής του Δήμου Εορδαίας (2012)

Συνεχίζουμε το αφιέρωμα μας στα έργα του 1^ο Συμποσίου Γλυπτικής του Δήμου της Εορδαίας (2012) παρουσιάζοντας αυτήν την εβδομάδα το έργο του γλύπτη Λέανδρου Ντόλα.

Όταν συμμετείχε στο Συμπόσιο του Δήμου της Εορδαίας ο Λέανδρος Ντόλας ήταν ακόμα φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών των Αθηνών. Σε συνέντευξη του για την ιστοσελίδα «Τα Νέα της Πτολεμαΐδας» που βρίσκεται δημοσιευμένη στο Youtube αναφέρει για το δημιούργημα του: «Το έργο μου έχει να κάνει με τον καπνό. Το θέμα που μας δόθηκε ήταν η ενέργεια και το συνδύασα με την Πτολεμαΐδα που έχει τα εργοστάσια και είναι μια εικόνα πολύ γνωστή σε όλους. Είναι μια καπνοειδής μορφή που μπορεί να είναι είτε από έκρηξη είτε από εργοστάσιο και δεν είναι μόνο η ρύπανση. Ο καπνός μπορεί να έχει μια διττή μορφή: μπορεί να είναι και δημιουργία ενέργειας μπορεί να είναι και μόλυνση, έκρηξη, καταστροφή».

Πρόκειται πράγματι για μια εξέχουσα προσέγγιση της ιδιοσυγκρασίας της πόλης μας καθώς και της πάλης που λαμβάνει χώρα στο συλλογικό μας ασυνείδητο τις τελευταίες δεκαετίες όπου η εξορυκτική δραστηριότητα προελαύνει: από την μια η δημιουργία, η ενέργεια δηλαδή, το ρεύμα, οι θέσεις εργασίας, η οικονομική άνθηση και από την άλλη η μόλυνση του αγέρα, η καταστροφή των υδάτων και τα γκρίζα ηλιοβασιλέματα. Πιστεύω πως ο καλλιτέχνης δεν θα μπορούσε να πετύχει καλύτερα τον καλλιτεχνικό του στόχο.

Το έργο είναι φτιαγμένο από μάρμαρο και έχει ύψος περίπου ένα μέτρο και πενήντα εκατοστά. Φαντάζει ως έκρηξη, ως κύματα καπνού το ένα πάνω στο άλλο. Κάπου μέσα στον καπνό  μπορούμε να διακρίνουμε την υπογραφή του γλύπτη καθώς και το έτος της κατασκευής:

ΛΕΑΝΔΡΟΣ

2012

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Το έργο του Κωνσταντίνου Καίσαρη στο 1ο Συμπόσιο Γλυπτικής του Δήμου της Εορδαίας (2012)

Το τρίτο (και τελευταίο) έργο του 1^ου Συμποσίου Γλυπτικής του Δήμου Εορδαίας (2012)  το οποίο θα παρουσιάσω στην παρούσα στήλη είναι αυτό που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Κωνσταντίνος Καίσαρης.

Ο Κωνσταντίνος Καίσαρης όταν φιλοτέχνησε το έργο του φοιτούσε στο δεύτερο έτος του τμήματος Γλυπτικής της Σχολής Καλών Τεχνών των Αθηνών. Σε συνέντευξη του για την ιστοσελίδα «Τα Νέα της Πτολεμαΐδας» η οποία βρίσκεται δημοσιευμένη στο Υοutube ο γλύπτης αναφέρει τα παρακάτω: «Η συμμετοχή σε αυτό το Συμπόσιο είναι ένα πολύ καλό ξεκίνημα για όσους ασχολούνται με τη γλυπτική και πολύ σπάνιο γιατί συμβαίνει για πρώτη φορά με αυτόν τον τρόπο δηλαδή προπτυχιακά οι φοιτητές να συμμετάσχουν. Το έργο μου πραγματεύεται την ενεργειακή σχέση μεταξύ αρσενικής και θηλυκής αρχής – του έρωτα με απλά λόγια – δηλαδή βγάζει έναν αισθησιασμό ανασύροντας κάποιες αρχετυπικά υποσυνείδητες εικόνες».

Πράγματι, το έργο του Καίσαρη αφαιρετικά παρουσιάζει δυο ανθρώπινες μορφές τα μεταξύ όρια των οποίων είναι ακαθόριστα ενώ μόνο οι σμιλεμένες γωνίες προδίδουν την ύπαρξη αυθύπαρκτων όντων. Οι μορφές είναι ξαπλωμένες και ενεργειακά ενωμένες σε μια. Βλέπουμε λοιπόν στο έργο πως η ενέργεια δεν είναι μόνο δημιουργία, λεφτά, ρεύμα, μόλυνση, καυσαέριο κτλ όπως μας έδειξαν οι προηγούμενοι δυο καλλιτέχνες αλλά είναι και έρωτας.

Πάνω στο γλυπτό υπάρχει εγχάρακτη η υπογραφή του γλύπτη και το έτος κατασκευής:

ΚΑΙΣΑΡΗΣ 2012

Τελειώνοντας την αναφορά μου στα έργα του Συμποσίου θα ήθελα να αναφέρω πως αν και τούτα τα έργα αποτελούν πολιτιστικό κεφάλαιο για την πόλη μας μέχρι και σήμερα παραμένουν αναξιοποίητα, μακριά από τα μάτια των δημοτών και των επισκεπτών της πόλης. Σε μια συζήτηση που είχα με στέλεχος της απερχόμενης δημοτικής αρχής μου τονίστηκε η πρόθεση των αρμοδίων να τα τοποθετήσουν στους κυκλικούς κόμβους στις εισόδους της πόλης (στον δρόμο προς Άρδασσα και προς Περδίκκα αντίστοιχα). Εύχομαι οι αρμόδιοι φορείς να πράξουν αναλόγως και να προσφέρουν τα γλυπτά στον χώρο για τον οποίο δημιουργήθηκαν: τον υπαίθριο, δημόσιο χώρο.

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Φωτογραφίες από το γλυπτό του Κωνσταντίνου Καίσαρη για το 1ο Συμπόσιο Γλυπτικής Δήμου Εορδαίας

Η υπογραφή του γλύπτη και το έτος κατασκευής 

Φωτογραφίες από το γλυπτό του Λέανδρου Ντόλα για το 1ο Συμπόσιο Γλυπτικής Δήμου Εορδαίας

Η υπογραφή του γλύπτη και το έτος κατασκευής

Φωτογραφίες από το γλυπτό του Δημήτριου Χριστογιάννη για το 1ο Συμπόσιο Γλυπτικής Δήμου Εορδαίας

Η υπογραφή του γλύπτη και το έτος κατασκευής

Φωτογραφίες από το γλυπτό του "Αγροτικού Ορφανοτροφείου Αρρένων" για το 1ο Συμπόσιο Γλυπτικής Δήμου Εορδαίας