Φωτογραφίες από την προτομή του Γεώργιου Μυλωνά στα Ιωάννινα

Η προτομή του Δημήτριου Ιωαννίδη στη Σιάτιστα

Ο Δημήτριος Ιωαννίδης γεννήθηκε στη Σιάτιστα το 1841. Μετοίκησε στην Σερβία όπου και ασχολήθηκε με το επάγγελμα του δασκάλου. Σύντομα το εγκατέλειψε προκειμένου να ασχοληθεί με το εμπόριο υφασμάτων. Κατάφερε να δημιουργήσει μια μεγάλη περιουσία. Πέθανε στη Θεσσαλονίκη το 1906. Με την διαθήκη του κληροδότησε ένα ποσό υπέρ των συμπολιτών του ενώ με δικές του ευεργεσίες πραγματοποιήθηκαν πολλά σημαντικά έργα στην Σιάτιστα.

Η προτομή του βρίσκεται στο πάρκο κοντά στον άγιο Αντώνιο, στη συνοικία της Γεράνειας. Πρόκειται για μια μαρμάρινη κατασκευή την οποία κατασκεύασε ο γλύπτης Σώτος Αλεξίου. Χορηγός υπήρξε το Ιωαννίδιεο Ίδρυμα και τα αποκαλυπτήρια της πραγματοποιήθηκαν στις 22.10.1989. Η προτομή εδράζεται πάνω σε ένα ψηλό βάθρο, ύψους περίπου τριών μέτρων. Ο Ιωαννίδης αποδίδεται σε μέση ηλικία, με κοντά μαλλιά και μουστάκι. Στην πρόσοψη του βάθρου είναι χαραγμένα τα λόγια:

ΔΗΜ. Δ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Η ΣΙΑΤΙΣΤΑ

ΘΥΜΑΤΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΑ

1841 - 1906

Πάνω στην προτομή υπάρχει εγχάρακτη η υπογραφή του γλύπτη και το έτος της κατασκευής:

Σ. ΑΛΕΞΙΟΥ 80

Από την επιγραφή συμπεραίνουμε πως το έργο κατασκευάστηκε εννέα χρόνια πριν την τοποθέτηση του, το 1980. 

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

• Η ιστορία της Σιάτιστας σμιλεμένη στο μάρμαρο και στο μέταλλο, Αικατερίνη Στεφάνου, 2014

Η προτομή του Αναστάσιου Τσίπου στη Σιάτιστα

Ο Αναστάσιος Τσίπος γεννήθηκε το 1900 στην Σιάτιστα. Ήταν γιος του μακεδονομάχου Θωμά Τσίπου.  Πήγε σχολείο μέχρι και τη Β΄ Γυμνασίου στην πόλη της Μακεδονίας και το 1916 έφυγε ως μετανάστης στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Εγκαταστάθηκε στην Πολιτεία του Michigan όπου και παρακολούθησε μια σειρά τεχνικών σχολών. Το 1926 προσλήφθηκε  από την General Motors, ένα κολοσσό της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας με έδρα το Detroit. Πολύ γρήγορα κατόρθωσε να ανέλθει ιεραρχικά φτάνοντας ως τις ανώτερες διευθυντικές θέσεις. Το 1962, παραιτήθηκε και επέστρεψε στην Ελλάδα. Πέθανε το 1981 στην Αθήνα.

Κατά τα χρόνια της παραμονής του στις Η.Π.Α. κατόρθωσε να δημιουργήσει μεγάλη περιουσία μέρος της οποίας διέθεσε για κοινωφελή έργα στην πατρίδα του. Σημαντικότερη από όλες τις ευεργεσίες του ήταν η ανέγερση του Τεχνικού Λυκείου της Σιάτιστας το οποίο λειτουργεί ως τις μέρες μας, φέροντας το όνομα του (Επαγγελματικό Λύκειο Σιάτιστας "Αναστάσιος Τσίπος").

Η προτομή του βρίσκεται στον προαύλιο χώρο του σχολείου, πλάι σε αυτήν του πατέρα του. Χορηγήθηκε από το Δήμο της Σιάτιστας και τα αποκαλυπτήρια της πραγματοποιήθηκαν στις 10.11.2002. Πρόκειται για μια ορειχάλκινη κατασκευή, έργο αγνώστου γλύπτη. Ο ευεργέτης αποδίδεται σε μέση ηλικία, Έχει κοντά μαλλιά και μεγάλο μέτωπο ενώ φοράει γυαλιά μυωπίας. Φοράει επίσης σακάκι, πουκάμισο και γραβάτα. Στην πρόσοψη του βάθρου είναι χαραγμένα τα λόγια:

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Θ. ΤΣΙΠΟΣ

1900 - 1981

ΜΕΓΑΣ ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ

ΤΗΣ

ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

• Η Ιστορία της Σιάτιστας Σμιλεμένη στο μάρμαρο και στο μέταλλο, Αικατερίνη Ζωγράφου, 2014

Η προτομή του Θωμά Τσίπου στη Σιάτιστα

Ο Θωμάς Τσίπος γεννήθηκε το 1857 στη Σιάτιστα. Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα συμμετείχε ενεργά στην όλη πολεμική προσπάθεια κρύβοντας αντάρτες στο σπίτι του, μεταφέροντας πολεμοφόδια και πληροφορίες μεταξύ των αντάρτικων σωμάτων και των εθνικών οργανώσεων. Ανήμερα της 25ης Μαρτίου του 1908 δολοφονήθηκε στη διασταύρωση του Καλονερίου (στο ύψος της Αγίας Κυριακής) από Τούρκους καθώς πήγαινε μαζί με τον Ευάγγελο Σιμιτζή στο παζάρι της Καστοριάς προκειμένου να πουλήσουν υποδήματα. Γιος του ήταν ο ευεργέτης της Σιάτιστας Αναστάσιος Τσίπος.

Η προτομή του βρίσκεται στον προαύλιο χώρο του Επαγγελματικού Λυκείου της Σιάτιστας. Πρόκειται για μια ορειχάλκινη κατασκευή, έργο του γλύπτη Πέτρου Μωραΐτη. Το έργο χορήγησε ο Αναστάσιος Τσίπος και τα αποκαλυπτήρια πραγματοποιήθηκαν στις 21.06.1970. Ο Θωμάς Τσίπος αποδίδεται με την στολή του Μακεδονομάχου, σε μέση ηλικία, με μικρό μουστάκι. Στην πρόσοψη του βάθρου είναι χαραγμένα τα λόγια:

ΘΩΜΑΣ Π. ΤΣΙΠΟΣ

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΤΣΙΠΟΥ

1857 - 1908

ΈΠΕΣΕΝ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1908

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

• Η Ιστορία της Σιάτιστας Σμιλεμένη στο μάρμαρο και στο μέταλλο, Αικατερίνη Ζωγράφου, 2014

Η προτομή του Αργύριου Τύρνα στη Σιάτιστα

Ο Αργύριος Τύρνας ήταν Σιατιστινός μετανάστης στις Η.Π.Α. που πρωτοστάτησε στη δημιουργία του δικτύου ύδρευσης της πόλης του. Γεννήθηκε το 1901 και πέθανε σε μεγάλη ηλικία το 1995. 

Η προτομή του βρίσκεται δίπλα ακριβώς στο άγαλμα της Περιστέρας Κράκα πλάι στο Πνευματικό Κέντρο της πόλης. Πρόκειται για μια μαρμάρινη κατασκευή, έργο του γλύπτη Γεώργιου Γεωργιάδη. Ο Τύρνας αποδίδεται σε μέση ηλικία, με κοντά μαλλιά και φορώντας πουκάμισο, γραβάτα και σακάκι. Στην πρόσοψη του βάθρου είναι χαραγμένα τα λόγια:

ΑΡΓΥΡΙΟΣ Ι. ΤΥΡΝΑΣ

1901 - 1995

ΜΕΓΑΣ ΕΥΕΡΓΕΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ

ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΤΗΝ ΎΔΡΕΥΣΗ

ΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

ΠΡΟΣΕΦΕΡΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟ 

ΠΟΣΟ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟΥΣ

ΣΙΑΤΙΣΤΕΙΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΓΙΑ

ΤΗΝ ΎΔΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ

ΑΠΌ ΤΟ ΌΡΟΣ ΜΠΟΥΡΙΝΟΣ 1951 - 1953

ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

ΣΙΑΤΙΣΤΕΩΝ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ

ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΩΝ

ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΥΤΟ ΈΡΓΟ

Στα πλαϊνά του βάθρου υπάρχει η παρακάτω επιγραφή αναφορικά με το όνομα του χορηγού:

ΕΣΤΗΘΗ Η ΠΡΟΤΟΜΗ ΑΥΤΗ

ΔΑΠΑΝΑΙΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ

ΕΥΕΡΓΕΤΟΥ

ΤΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ

Ο Νικόλαος Τύρνας ήταν αδερφός του Αργύριου.Τα αποκαλυπτήρια πραγματοποιήθηκαν στις 4 Ιουλίου του 1999.

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

• Η Ιστορία της Σιάτιστας Σμιλεμένη στο μάρμαρο και στο μέταλλο, Αικατερίνη Ζωγράφου, 2014

Η προτομή του Μιχαήλ Κουκουλίδη στη Σιάτιστα

Ο Μιχαήλ Κουκουλίδης γεννήθηκε στη Σιάτιστα της Μακεδονίας το 1872. Το 1884 μετοίκησε στο Ποζάρεβατς της Σερβίας όπου βρισκόταν ο μεγαλύτερος αδερφός του Ιωάννης. Αργότερα, τα δυο αδέρφια μετέφεραν τις εμπορικές τους δραστηριότητες στο Βελιγράδι όπου και απόκτησαν μεγάλη περιουσία. Το 1927, μαζί με τη γυναίκα του Αλεξάνδρα Πάντου εγκαταστάθηκαν μόνιμα στη Θεσσαλονίκη. Το ζευγάρι τα επόμενα χρόνια πραγματοποίησε μια σειρά από δωρεές προς τη Σιάτιστα όπως η ανέγερση στου Ηρώου στην κεντρική πλατεία, η αποπεράτωση του ναού του αγίου Νικολάου της συνοικίας της Γεράνειας, ενώ με χρήματα του κληροδοτήματος του ζευγαριού κτίστηκε το Πνευματικό Κέντρο της πόλης.

Ο Δήμος της Σιάτιστας θέλοντας να τιμήσει τον ευεργέτη του έστησε στη μικρή πλατεία ακριβώς δίπλα από τον άγιο Νικόλαο την μαρμάρινη προτομή του. Πρόκειται για μια δημιουργία του γλύπτη Λάζαρου Λαμέρα τα αποκαλυπτήρια της οποίας πραγματοποιήθηκαν στις 4 Νοεμβρίου του 1959. Ο Κουκουλίδης αποδίδεται σε μεγάλη ηλικία με κοντά μαλλιά και μουστάκι ενώ φοράει γραβάτα, πουκάμισο, γιλέκο και σακάκι. Στην πρόσοψη του βάθρου είναι χαραγμένα τα λόγια:

ΜΙΧΑΗΛ ΚΟΥΚΟΥΛΙΔΗΣ

1872 - 1954

Η ΣΙΑΤΙΣΤΑ

ΕΥΓΝΩΜΟΣΝΟΥΣΑ

Πάνω στην προτομή υπάρχει εγχάρακτη η υπογραφή του γλύπτη:

Λ. ΛΑΜΕΡΑΣ

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

• Η Ιστορία της Σιάτιστας Σμιλεμένη στο μάρμαρο και στο μέταλλο, Αικατερίνη Ζωγράφου, 2014

Η προτομή του Κομφούκιου στη Ζάκυνθο

Ο Κομφούκιος υπήρξε Κινέζος φιλόσοφος ο οποίος γεννήθηκε το 551 π.Χ και πέθανε το 479 π.Χ. Η διδασκαλία του υπήρξε καταλυτική για την φιλοσοφική και κοινωνική διαμόρφωση όχι μόνο της Κίνας αλλά και σχεδόν ολόκληρης της ανατολικής Ασίας. Το όλο φιλοσοφικό του σύστημα μετατράπηκε σε μια μορφή θρησκείας η οποία φέρει την ονομασία Κομφουκιανισμός και η οποία απαντάται μέχρι και τις μέρες μας. Σημαντικότερο του έργο είναι τα Ανάλεκτα τα οποία δεν τα έγραψε ο ίδιος αλλά οι μαθητές του. Σε αυτά περιλαμβάνονται διάλογοι με τους ακολούθους του οι οποίοι αναδεικνύουν τον τρόπο ζωής του, τον τρόπο σκέψης του και το όλο φιλοσοφικό του σύστημα.

Η αλήθεια είναι ότι η Ζάκυνθος είναι το τελευταίο μέρος στο οποίο θα περίμενε να δει κανείς προτομή του σπουδαίου αυτού Κινέζου στοχαστή δεδομένου του ότι οι διδαχές του δεν άσκησαν απολύτως καμία επιρροή στον ελληνικό κόσμο. Το έργο βρίσκεται τοποθετημένο στην πλατεία αγίου Λουκά, επί του παραλιακού δρόμου της Ζακύνθου. Πρόκειται για μια ορειχάλκινη προτομή, μεγάλου μεγέθους, η οποία αναπαριστά τον Κομφούκιο με κινέζικα ρούχα, μακριά μαλλιά και μεγάλο μούσι. Το βάθρο είναι ντυμένο με γρανίτη και στην κορυφή του έχει περιμετρικά εγχάρακτους μαίανδρους. Στην πρόσοψη είναι χαραγμένη μια επιγραφή στη κινέζικη γλώσσα και από κάτω ακολουθεί η μετάφραση της στα αγγλικά:

Confucius

(551BC - 479BC)

The great philosopher, educator and the founder

of Confucianism in ancient China.

Presented by Information Office of the

People's Goverment of Shandong Province

July, 2014

Η μετάφραση του παραπάνω επιγράμματος έχει ως εξής: Κομφούκιος, ο μεγάλος φιλόσοφος, διδάσκαλος και ιδρυτής του Κομφουκιανισμού στην αρχαία Κίνα. Δωρήθηκε από το Γραφείο Πληροφοριών της Λαϊκής Κυβέρνησης της Επαρχίας Shandong, Ιούλιος 2014.

Η προτομή δωρήθηκε από την επαρχία Σαντόνγκ της Κίνας στο Δήμο της Ζακύνθου τον Ιούλιο του 2014 στα πλαίσια της σύναψης συμφωνιών αδελφοποίησης και ανταλλαγής τουριστικών και πολιτιστικών ανταλλαγών μεταξύ των δυο φορέων. Το έργο έμεινε για μερικούς μήνες στο Τελωνείο και τελικά τοποθετήθηκε - χωρίς τελετές αποκαλυπτηρίων και επισημότητες - στη πλατεία του αγίου Λουκά τον Οκτώβρη του 2014.

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

• Ζάκυνθος: αδελφοποίηση με την ιδιαίτερη πατρίδα του Κομφούκιου, Ναυτεμπορική, 07.07.2014
• Ο Κομφούκιος βρήκε στη στην πλατεία Αγίου Λουκά, Ημέρα Ζακύνθου, 03.10.2014

Η προτομή του Αντώνιου Μαρτελάου στη Ζάκυνθο

Ο Αντώνιος Μαρτελάος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1754. Γιος ιερέα, φόρεσε και ο ίδιος το ορθόδοξο ράσο προκειμένου να διακονήσει στην ιδιόκτητη εκκλησία της Αναλήψεως στην πόλη της Ζακύνθου. Φιλομαθής και ανήσυχος, ασχολήθηκε με τη διδασκαλία και την ποίηση. Έγραφε σε απλή δημοτική γλώσσα, κάτι που τον κάνει έναν από τους πρώτους δημοτικιστές. Υπήρξε δάσκαλος τόσο του Διονύσιου Σολωμού όσο και του Ugo Foscolo. Αν και ευγενικής καταγωγής ο ίδιος, γρήγορα ασπάστηκε τις φιλελεύθερες ιδέες της γαλλικής επανάστασης τις οποίες διέδιδε τόσο μέσω του άμβωνα όσο και μέσω της διδασκαλίας του. Πριν πεθάνει (το 1818) έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας.

Η μαρμάρινη προτομή του βρίσκεται έξω από την είσοδο του ορθόδοξου ναού της Αναλήψεως στην πόλη της Ζακύνθου. Όπως έγραψα παραπάνω, σε αυτό το ναό διακόνησε για δεκαετίες. Ο Μαρτελάος αποδίδεται με ιερατική αμφίεση και μούσι. Στην πρόσοψη του βάθρου είναι χαραγμένα τα λόγια:

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΑΡΤΕΛΑΟΣ

1754 - 1818

Πάνω στο βάθρο υπάρχει εγχάρακτη η υπογραφή του γλύπτη Κωνσταντίνου Δικέφαλου:

ΓΛΥΠΤΗΣ

Κ. ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ 

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Η προτομή του Διονύσιου Σολωμού στο λόφο Στράνη της Ζακύνθου

Ο λόφος του Στράνη βρίσκεται 1,5 χιλιόμετρο βορειοδυτικά του κέντρου της Ζακύνθου, πάνω στο σημείο όπου ο κεντρικός επαρχιακός δρόμος διασταυρώνεται με τον δρόμο που οδηγεί στον οικισμό της Μπόχαλης. Πήρε το όνομα του από την οικογένεια του Samuele Strani η έπαυλη της οποίας βρισκόταν σε εκείνο το σημείο. Ο Strani ήταν ευγενικής καταγωγής και διετέλεσε πρόξενος του βασιλιά του ηνωμένου βασιλείου Σουηδίας - Νορβηγίας στην Πάτρα. Ο Σολωμός ήταν συχνός επισκέπτης της έπαυλης μάλιστα με τον γιο του Samuele Λουδοβίκο είχε αδελφικές σχέσεις και μάλιστα του έχει αφιερώσει και δυο από τα ποιήματα του. Θρυλείται ότι σε αυτό το λόφο ο ποιητής Διονύσιος Σολωμός ακούγοντας του κανονιοβολισμούς από το Μεσολόγγι εμπνεύστηκε και έγραψε τόσο τους "Ελεύθερους Πολιορκημένους" όσο και τον "Ύμνο εις της Ελευθερία".

Σήμερα το σύνολο του λόφου αποτελεί έναν πολύ όμορφο χώρο αναψυχής και περιπάτου. Οι αρχές τον διαμόρφωσαν με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να είναι προσβάσιμος ελεύθερα από όλους τους επισκέπτες της περιοχής. Στην κορυφή του λόφου είναι τοποθετημένη η προτομή του Διονύσιου Σολωμού. Το όλο μνημείο λειτουργεί ως ορόσημο. Η προτομή είναι τοποθετημένη πάνω σε ψηλό βάθρο ύψος περίπου πέντε μέτρων. Το βάθρο είναι πέτρινο και στην πρόσοψη του φέρει ορειχάλκινο ανάγλυφο μιας γυναικείας μορφής (η ελευθερία) η οποία έχει υψωμένο το δεξί της χέρι κρατώντας σπαθί, έτοιμη να καταβάλει των εχθρό. Από κάτω, με μεταλλικά ανάγλυφα είναι χαραγμένα τα λόγια:

ΧΑΙΡΕ Ω ΧΑΙΡΕ 

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Στις υπόλοιπες τρεις πλευρές υπάρχουν αντίστοιχα τρεις μαρμάρινες πλάκες στις οποίες είναι χαραγμένες οι παρακάτω επιγραφές:

ΜΑΓΕΜΑ Η ΦΥΣΙΣ ΚΙ ΌΝΕΙΡΟ ΣΤΗΝ ΟΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙ

Η ΜΑΥΡΗ ΠΕΤΡΑ ΟΛΟΧΡΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΟ ΧΟΡΤΑΡΙ

ΜΕ ΧΙΛΙΕΣ ΒΡΥΣΕΣ ΧΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΧΙΛΙΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΚΡΑΙΝΕΙ

ΌΠΟΙΟΣ ΠΕΘΑΝΗ ΣΗΜΕΡΑ ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΕΘΑΙΝΗ

Δ. ΣΟΛΩΜΟΣ

ΛΑΜΨΙΝ ΈΧΕΙ ΟΛΗ ΦΛΟΓΩΔΗ

ΧΕΙΛΟΣ ΜΕΤΩΠΟ ΟΦΘΑΛΜΟΣ

ΦΩΣ ΤΟ ΧΕΡΙ ΦΩΣ ΤΟ ΠΟΔΙ

ΚΙ ΌΛΑ ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΕΊΝΑΙ ΦΩΣ

Δ. ΣΟΛΩΜΟΣ

ΦΩΣ ΠΟΥ ΠΑΤΕΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ

ΤΟΝ ΆΔΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΑΡΟ

Δ. ΣΟΛΩΜΟΣ

Όσον αφορά την ίδια την προτομή, είναι κατασκευασμένη από μάρμαρο. Ο Σολωμός αποδίδεται σε νεαρή ηλικία, φορώντας ευρωπαϊκή ενδυμασία. Έχει πυκνά, φουντωτά μαλλιά. Σύμφωνα με άρθρο του Γιάννη Δεμέτη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ημέρα της Ζακύνθου" το βάθρο αρχικά αποτελούσε μαζί με το ανάγλυφο, αυτόνομο, ξεχωριστό έργο το οποίο τοποθετήθηκε το 1951. Το ανάγλυφο κατασκευάστηκε σε σχέδια του αρχιτέκτονα Χρήστου Ρουσέα στο χυτήριο του Ζακυνθινού Σπύρου Γκιουστόζη. Το 1957 τοποθετήθηκε παραδίπλα η μαρμάρινη προτομή, έργο του γλύπτη Κωνσταντίνου Δημητριάδη και μεταγενέστερα η προτομή τοποθετήθηκε πάνω στο στήλη που έκτοτε λειτουργεί ως βάθρο. 

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

• Τα γλυπτά της πόλης της Ζακύνθου:Ενότητα Α΄ - Μέρος Ζ΄, Γιάννης Δεμέτης, Εφημερίδα Ημέρα, 24.03.2015

Η προτομή του μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομου Α΄ στη Ζάκυνθο

Ο μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος ο Α΄ υπήρξε ιεράρχης του ιόνιου νησιού κατά τα δύσκολα χρόνια 1934 - 1957. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής του νησιού από τις δυνάμεις του Άξονα, διατήρησε την θέση του και έμεινε στην ιστορία ως "Δίκαιος των Εθνών" για το παρακάτω περιστατικό: τον Δεκέμβρη του 1943 ήρθε στη Ζάκυνθο διαταγή η οποία απαιτούσε τη συγκέντρωση του εβραϊκού πληθυσμού του νησιού (περίπου 270 άτομα) και τη μεταφορά του στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι κατοχικές αρχές ζήτησαν από τον Δήμαρχο Λουκά Καρρέρ και από τον Μητροπολίτη να τους παραδώσουν εντός 72 ωρών κατάλογο με τα ονόματα των Εβραίων της πόλης. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, ο Δήμαρχος και ο Μητροπολίτης φρόντισαν να κρύψουν τους Εβραίους και όταν έληξε η προθεσμία παρέδωσαν στους κατακτητές κατάλογο ο οποίος περιελάμβανε τα εξής δύο ονόματα: του Δημάρχου και του Μητροπολίτη. Η πράξη τους αυτή έσωσε τον εβραϊκό πληθυσμό του νησιού από βέβαιο θάνατο και μνημονεύεται μέχρις τις μέρες μας ως ύψιστη πράξη αυτοθυσίας και ανθρωπισμού.

Η προτομή του Χρυσόστομου του Α΄ βρίσκεται στον περίβολο του ναού του αγίου Διονυσίου στη Ζάκυνθο. Την κατασκεύασε το 2004 ο γλύπτης Τζανουλίνος Πραξιτέλης. Ο μητροπολίτης αποδίδεται με πλήρη ιερατική ενδυμασία και πυκνά, μακριά γένια. Στην πρόσοψη του βάθρου αναγράφονται τα παρακάτω λόγια:

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗC ΖΑΚΥΝΘΟΥ

ΧΡΥCΟCTOMOC Α΄

(ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ)

1934 - 1957

Πάνω στην προτομή υπάρχει εγχάρακτο το όνομα του γλύπτη και το έτος της κατασκευής:

Π. Τζανουλίνος

2004

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Η προτομή του μητροπολίτη Ζακύνθου Διονύσιου Γ΄ στη Ζάκυνθο

Ο Διονύσιος ο τρίτος, γεννήθηκε στην Καλλιθέα της Ζακύνθου το 1852 φέροντας το κοσμικό όνομα Δημήτριος. Το 1870 εισήλθε ως δόκιμος μοναχός στη μονή Στροφάδων και το 1877 εκάρη μοναχός. Σπούδασε θεολογία στα πανεπιστήμια του Μονάχου και του Βερολίνου  ενώ το 1886 αναγορεύτηκε υφηγητής στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Το 1894 εκλέχτηκε Μητροπολίτης στην επισκοπή της Ζακύνθου θέση που κράτησε μέχρι το θάνατο του το 1933. Συμμετείχε ενεργά στα εκκλησιαστικά πράγματα και ήταν ένας από τους ιερείς της εκκλησίας που συμμετείχε στις δίκες των μητροπολιτών που διοργάνωσαν το ανάθεμα εναντίον του Βενιζέλου. 

Η προτομή του βρίσκεται στον περίβολο του ναού του αγίου Διονυσίου στην πόλη της Ζακύνθου. Πρόκειται για μια ορειχάλκινη κατασκευή, έργο του γλύπτη Τζανουλίνου Πραξιτέλη. Ο ιεράρχης αποδίδεται με πυκνό μούσι, φορώντας την ιερατική του ενδυμασία. Στην πρόσοψη του βάθρου είναι χαραγμένα τα λόγια: 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗC ZΑΚΥΝΘΟΥ

ΔΙΟΝΥCΙΟC Γ

(ΠΛΑΙCΑC)

1894 - 1933

Πάνω στην προτομή υπάρχει εγχάρακτη η υπογραφή του γλύπτη καθώς και το έτος της κατασκευής (2004):

Π. Τζανουλίνος

2004

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

• Παναγιώτης Καποδίστριας, Ζακυνθινοί Επίσκοποι στον Κόσμο, Εκδόσεις Ιεράς Μητροπόλεως Ζακύνθου, 2004

Η προτομή του Ανδρέα Μιαούλη στη Ζάκυνθο

Η προτομή του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη βρίσκεται σε μικρό πάρκο το οποίο φέρει το όνομα του, απέναντι από το Λιμεναρχείο της Ζακύνθου στη νότια πλευρά της πόλης. Ο Μιαούλης ανέπτυξε ιδιαίτερες σχέσεις με το νησί της Ζακύνθου κατά τη διάρκεια της Επανάστασης. Μην ξεχνάμε πως εκείνη την εποχή δραστηριοποιούνταν η περίφημη "Επιτροπή Ζακύνθου" υπό τον Διονύσιο Ρώμα η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο ειδικότερα στον τομέα της υλικοτεχνικής βοήθειας. Ο Μιαούλης είναι αυτός ο οποίος μεταφέρει εφόδια από την Ζάκυνθο στο πολιορκημένο Μεσολόγγι ενώ διατηρεί αλληλογραφία με τον Ρώμα. 

Πρόκειται για μια ορειχάλκινη κατασκευή. Ο Μιαούλης αποδίδεται με ναυτική ενδυμασία, μουστάκι και φορώντας φέσι στο κεφάλι. Στην πρόσοψη του βάθρου υπάρχει εντοιχισμένη μαρμάρινη πλάκα στην οποία αναγράφονται τα λόγια:

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ

1769  - 1835

Το έργο είναι αγνώστου γλύπτη. Η Κατερίνα Δεμέτη αποδίδει το έργο στον γλύπτη Αντώνιο Καραχάλιο με το σκεπτικό ότι φιλοτέχνησε και την προτομή του Κολοκοτρώνη που βρίσκεται στο νησί και τοποθετήθηκε την ίδια περίοδο με την προτομή του Μιαούλη. Ο Αθανάσιος Χρήστου αναφέρει τη λέξη"άγνωστος" στον καλλιτέχνη του έργου. Σύμφωνα πάλι με την Δεμέτη - η οποία μελέτησε τόσο το Αρχείο της οικογένειας Ρώμα όσο και τον μετασειμικό τοπικό τύπο της Ζακύνθου - η προτομή πρέπει να τοποθετήθηκε κάπου μεταξύ 1967 και 1969 επί νομαρχίας Ανδρέα Ιωάννου. 

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

1. Η Γλυπτική στα Ιόνια Νησιά, Αθανάσιος Χρήστου, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, 1995
2. Ο Ανδρέας Μιαούλης και η Ζάκυνθος στα χρόνια του Αγώνα, Κατερίνα Δεμέτη, Ημέρα Ζακύθου, 30.03.2011

Το μνημείο του Ugo Foscolo στη Ζάκυνθο

Το σπίτι στο οποίο γεννήθηκε ο μεγάλος Ιταλός ποιητής Ugo Foscolo βρισκόταν στο κέντρο της Ζακύνθου, πλάι στο ναό της Οδηγήτριας. Καταστράφηκε το 1953 - όπως και σχεδόν όλη η υπόλοιπη πόλη - από τους φονικούς σεισμούς που χτύπησαν τη Ζάκυνθο και την Κεφαλλονιά. Το 2009, ορισμένοι δραστήριοι Ζακυνθινοί δημιούργησαν τον πολιτιστικό σύλλογο "Ούγος Φώσκολος" και μέσω αυτού άσκησαν πίεση στους φορείς προκειμένου να χτιστεί στο ίδιο σημείο ένα νέο κτίριο το οποίο θα μοιάζει με την αυθεντική οικία του ποιητή. Τα σχέδια εκπόνησε ο καθηγητής του Μετσόβιου Πολυτεχνείου Διονύσης Ζήβας. 

Μετά τον σεισμό του 1953 και πριν το χτίσιμο της σημερινής οικίας, στο κενό που υπήρχε στο οικόπεδο είχε τοποθετηθεί ένα κενοτάφιο στη μνήμη του ποιητή. Πρόκειται για ένα γλυπτό έργο το οποίο σύμφωνα με τον Διονύση Λυκογιάννη σμίλεψε ο γλύπτης Ιωάννης Βιτσάρης και το οποίο αρχικά ήταν τοποθετημένο στον τάφο της Ελένης Π. Στουπάθη στο Ά Νεκροταφείο της Ζακύνθου. Επί Νομαρχίας Ανδρέου Ιωάννου το έργο αγοράστηκε έναντι του ποσού των 50.000 δραχμών και μεταφέρθηκε στο οικόπεδο της οικίας του Ugo Foscolo προκειμένου να λειτουργήσει ως κενοτάφιο.

Το έργο αποτελείται από μια μαρμάρινη, ορθογώνια σαρκοφάγο πάνω στην οποία υπάρχει μια μορφή ενός πενθούντος πνεύματος. Πρόκειται για έναν γυμνό άγγελο με φτερά στην πλάτη ο οποίος είναι ξαπλωμένος πάνω στη σαρκοφάγο και κοιτάζει σπαρακτικά προς αυτήν. Το έργο έχει πολλές ομοιότητες με τον τάφο του Μάρκου Μπότσαρη στο Μεσολόγγι - έργο του David D' Angers -, εκεί όπου το πενθούν πνεύμα είναι μια νεαρή κοπέλα. Στην πρόσοψη της σαρκοφάγου υπάρχει μαρμάρινη επιγραφή στην οποία αναγράφονται τα λόγια:

O MATERNA MIA TERRA 

A NOI PRESCRISSE IL FATO 

ILLACRIMATA SEPOLTURA

Πρόκειται για απόσπασμα από το ποίημα του ποιητή "Στη Ζάκυνθο" το οποίο μεταφράζεται στα ελληνικά (μετάφραση Στέφανος Μαρτζώκης): "από το παιδί σου το άχαρο, ω μητρική μου γη, μονάχα το τραγούδι του θα έχεις συντροφιά". 

Μπροστά από την σαρκοφάγο υπάρχει μαρμάρινη πλάκα στο χώμα στην οποία αναγράφεται η παρακάτω επιγραφή:

ΟΥΓΟΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ

1778 - 1827

Ο Αθανάσιος Χρήστου γράφει πως το έργο κατασκευάστηκε το 1887. Το μνημείο όπως έγραψα και παραπάνω είναι κενοτάφιο. Ο Ugo Foscolo πέθανε στην Αγγλία το 1827 και τάφηκε  στην αγγλικανική εκκλησία του αγίου Νικολάου, στο προάστιο Chiswick του δυτικού Λονδίνου όπου ο τάφος του παραμένει μέχρι και τις μέρες μας. Το 1871 τα οστά του μεταφέρθηκαν στην Φλωρεντία όπου και τάφηκαν πλάι στους έτερους μεγάλους του ιταλικού πνεύματος στην βασιλική της Santa Croce.

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

1. Η Γλυπτική στα Ιόνια Νησιά, Αθανάσιος Χρήστου, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, 1995
2. Τα μνημεία του Nicolo Ugo Foscolo στη Ζάκυνθο, Διονύσης Λυκογιάννης, Εφημερία Ερμής, αρ. φ. 2710, 18.06.2007

Η προτομή του Ugo Foscolo στη Ζάκυνθο

O Ugo Foscolo υπήρξε ποιητής με καταγωγή το νησί της Ζακύνθου. Γεννήθηκε το 1778 στο όμορφο νησί του Ιονίου από Ελληνίδα μητέρα και Ενετό πατέρα. Το 1794 εγκαταστάθηκε στη Βενετία όπου και διεύρυνε τις σπουδές του. Αν και Ενετός ο ίδιος, χαιρέτησε την κατάλυση της Δημοκρατίας της Βενετίας από το Ναπολέοντα θεωρώντας την ως μια νίκη των δημοκρατικών δυνάμεων της Ευρώπης εις βάρος της ολιγαρχίας. Πολέμησε στο πλευρό των γαλλικών στρατευμάτων κατά τη διάρκεια των ναπολεόντειων πολέμων σύντομα όμως έπεσε σε δυσμένεια εξαιτίας κάποιων σατυρικών του στίχων και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το στράτευμα. Έπειτα από περιπλάνηση, βρέθηκε το 1816 στην Αγγλία. Εκεί άφησε την τελευταία του πνοή έντεκα χρόνια μετά το 1827.

Σημαντικότερο έργο του θεωρείται το "Dei Sepolcri" (οι τάφοι) ένα ποίημα το οποίο γράφτηκε έπειτα από την έκδοση του διατάγματος αναφορικά με τους τάφους από το Ναπολέοντα. Το διάταγμα όριζε πως στα πλαίσια της Δημοκρατίας, όλοι οι τάφοι έπρεπε να είναι ίδιοι.

Η προτομή του βρίσκεται στην κεντρική πλατεία (Σολωμού) της Ζακύνθου. Πρόκειται για μια ορειχάλκινη κατασκευή έργο του γλύπτη Κωνσταντίνου Δημητριάδη. Ο ποιητής αναπαρίσταται σε νεαρή ηλικία με τα χαρακτηριστικά φουντωτά του μαλλιά και το παιχνιδιάρικο βλέμμα του. Έχει μεγάλες φαβορίτες και φορά τα αστικά ρούχα της εποχής. Στην πρόσοψη του βάθρου αναγράφονται τα λόγια:

ΟΥΓΚΟΣ

ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΦΩΣΚΟΛΟΣ

ΕΓΕΝΝΗΘΗ ΕΝ ΖΑΚΥΝΘΩ

26 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1778

ΑΠΕΘΑΝΕ ΕΝ ΛΟΝΔΙΝΩ

10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1827

Στα πλαϊνά του βάθρου υπάρχει εγχάρακτο ένα μικρό απόσπασμα από το ποίημα "Στη Ζάκυνθο":

ΠΛΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ

ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΤΕΙ

ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΟ ΠΟΔΑΡΙ

ΤΙΣ ΆΓΙΕΣ ΌΧΘΕΣ

ΠΟΥ ΆΓΓΙΖΑ

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΧΡΥΣΑ

Ω ΠΟΘΗΤΗ ΜΟΥ ΖΑΚΥΝΘΟ

ΠΟΥ ΠΑΝΤΟΤΕ ΜΕ ΧΑΡΗ

ΣΤΟ ΚΥΜΑ ΚΑΘΡΕΦΤΙΖΕΣΑΙ

ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΕΡΑ

Ακολουθεί επίγραμμα του ίδιου αποσπάσματος στην ιταλική. Πάνω στην προτομή υπάρχει εγχάρακτη η επωνυμία του χυτηρίου:

Alexis Rudier

Paris

O Αθανάσιος Χρήστου αποδίδει το έργο (με ερωτηματικό) στον γλύπτη Alexis Brudile. Προφανώς, δεν μπόρεσε να διακρίνει ορθώς την επιγραφή που βρίσκεται πάνω στην προτομή η οποία ανήκει στον Alexis Rudier που διατηρούσε χυτήριο στο Παρίσι στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ου αιώνα. Ο Διονύσιος Λυκογιάννης σε άρθρο του στην εφημερίδα Ερμής το 2007 αναφέρει πως η προτομή είναι έργο του γλύπτη Κωνσταντίνου Δημητριάδη και πως τα αποκαλυπτήρια της πραγματοποιήθηκαν το 1927, στην συμπλήρωση των 100 ετών από τον θάνατο του ποιητή. 

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

1. Η Γλυπτική στα Ιόνια Νησιά, Αθανάσιος Χρήστου, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, 1995
2. Τα μνημεία του Nicolo Ugo Foscoloστην Ζάκυνθο, Διονύσιος Λυκογιάννης, Εφημερίδα Ερμής, αρ. φ. 2710, 18.06.2007

Η προτομή του Κωνσταντίνου Λομβάρδου στη Ζάκυνθο

Ο Κωνσταντίνος Λομβάρδος γεννήθηκε το 1820 στη Ζάκυνθο. Υπήρξε μέλος του κόμματος των Ριζοσπαστών που κύρια πολιτική του θέση ήταν η ένωση των Επτανήσων με το βασίλειο της Ελλάδας. Έχοντας αυτό κατά νου, ο Λομβάρδος οργάνωσε στη Ζάκυνθο το κομιτάτο της Ζακύνθου - στα πρότυπα του κομιτάτου της Γένοβας - και πραγματοποίησε αρκετά ταξίδια στην Ιταλία προκειμένου να έρθει σε συνεννόηση τόσο με τον Γαριβάλδι όσο και με τον Βίκτωρα Εμμανουήλ προκειμένου να επιτευχθεί μια κοινή δράση μεταξύ των ελληνικών και ιταλικών επαναστατικών κινημάτων. Υπήρξε βουλευτής των Ηνωμένων Πολιτείιών των Ιόνιων Νήσων ενώ μετά την ένωση με την Ελλάδα, διετέλεσε βουλευτής Ζακύνθου του ελληνικού κοινοβουλίου φτάνοντας μέχρι και την θέση του Υπουργού. Όταν πέθανε το 1888 ήταν εν ενεργεία Υπουργός Εσωτερικών.

Η προτομή του βρίσκεται έξω από την είσοδο της πρώην νομαρχίας Ζακύνθου, πλάι σε αυτήν του Διονύσιου Ρώμα. Πρόκειται για μια μαρμάρινη κατασκευή, έργο του γλύπτη Γεώργιου Γεωργίου. Ο Λομβάρδος αποδίδεται με παχύ μουστάκι και κοντά μαλλιά. Φοράει παλτό και πουκάμισο. Στην πρόσοψη του βάθρου είναι χαραγμένα τα λόγια:

ΚΩΝΣ/ΤΙΝΟΣ

ΛΟΜΒΑΡΔΟΣ

Πάνω στην προτομή υπάρχει εγχάρακτη η υπογραφή του γλύπτη:

Γ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

• Η Γλυπτική στα Ιόνια Νησιά, Αθανάσιος Χρήστου, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, 1995

Η προτομή του Διονύσιου Ρώμα στη Ζάκυνθο

Ο Διονύσιος Ρώμας αποτελεί μια από τις σημαντικότερες μορφές της ελληνικής πολιτικής ιστορίας, έχοντας παίξει σημαντικό ρόλο στην οργάνωση, διεξαγωγή και ενίσχυση της επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1771. Σπούδασε νομική στη Πάδοβα της Ιταλίας και επέστρεψε στο νησί προκειμένου να ασκήσει την δικηγορία. Το 1794 θα διαδεχτεί τον πατέρα του στη θέση του Γενικού Πρόξενου της Δημοκρατίας της Βενετίας στην Πελοπόννησο και την Ρούμελη. Εκεί ανέπτυξε ιδιαίτερες επαφές με τους προκρίτους του ελληνισμού, διαπιστώνοντας την δεινή θέση στην οποία είχε περιέλθει το ελληνικό έθνος έπειτα από χρόνια σκλαβιάς. Το 1809 εκλέγεται γερουσιαστής και το 1815 ιδρύει την τεκτονική στοά της Ζακύνθου με τίτλο "Αναγεννηθείς Φοίνιξ". Το 1819 μυείται στη Φιλική Εταιρεία και έκτοτε το αρχοντικό του γίνεται χώρος συνάθροισης αγωνιστών από όλη την Ελλάδα μεταξύ των οποίων και ο Κολοκοτρώνης.

Το 1820 οι Άγγλοι - στην κατοχή των οποίων είχαν περάσει τα Επτάνησα - αντιλαμβάνονται τις επαναστατικές του κινήσεις και ο Ρώμας προκειμένου να γλιτώσει, φεύγει στη Βενετία όπου και παρέμεινε για τέσσερα χρόνια. Επέστρεψε στη Ζάκυνθο το 1824 όπου και δημιούργησε την "Επιτροπή Ζακύνθου" με σκοπό την υλική υποστήριξη του Αγώνα. Κατά την διάρκεια αυτών των ετών, ξόδεψε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του υπέρ της επανάστασης. Ήταν τόσο σημαντική η επιρροή του που αποτελούσε τη δεύτερη πρόταση για τη θέση του Κυβερνήτη της Ελλάδας μετά από αυτή του σπουδαίου Ιωάννη Καποδίστρια. Πέθανε το 1857 στη Ζάκυνθο. 

Η προτομή του βρίσκεται έξω από την είσοδο της πρώην Νομαρχίας Ζακύνθου. Πρόκειται για μια μαρμάρινη κατασκευή έργο του γλύπτη Γεώργιου Γεωργίου. Ο Ρώμας αναπαρίσταται με μουστάκι και ευρωπαϊκή ενδυμασία. Στην πρόσοψη του βάθρου αναγράφονται τα λόγια:

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ

ΡΩΜΑΣ

Πάνω στην προτομή υπάρχει εγχάρακτη η υπογραφή του γλύπτη:

Γ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

• Η Γλυπτική στα Ιόνια Νησιά, Αθανάσιος Χρήστου, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, 1995

Η προτομή του Γεώργιου Τερτσέτη στη Ζάκυνθο

Η προτομή του δικαστικού Γεώργιου Τερτσέτη βρίσκεται έξω από το Δικαστικό Μέγαρο της Ζακύνθου. Ο Τερτσέτης συνδέεται με την Ζάκυνθο αφού εκεί γεννήθηκε το 1800. Πρόκειται για μια μαρμάρινη προτομή, έργο του γλύπτη Γεώργιου Γεωργίου. Ο Τερτσέτης αποδίδεται σε μέση ηλικία. Έχει μούσι και κοντά μαλλιά ενώ φοράει ευρωπαϊκή ενδυμασία. Στην πρόσοψη του βάθρου είναι χαραγμένα τα λόγια:

ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΤΕΡΤΣΕΤΗΣ

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

• Η Γλυπτική στα Ιόνια Νησιά, Αθανάσιος Χρήστου, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, 1995

Η προτομή του Γρηγόριου Ξενόπουλου στη Ζάκυνθο

Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος γεννήθηκε το 1867 στην Κωνσταντινούπολη. Η καταγωγή του ήταν από το νησί της Ζακύνθου. Έγραψε μια πληθώρα πεζογραφημάτων μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται μυθιστορήματα, διηγήματα και θεατρικά. Υπήρξε ο ιδρυτής του περιοδικού "Νέα Εστία" καθώς και αρχισυντάκτης του περιοδικού "Διάπλασις των Παίδων" από το 1896 μέχρι και το 1948. Ίδρυσε μαζί με άλλους σπουδαίους λογοτέχνες την "Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών" και διετέλεσε πρώτος πρόεδρος της από το 1934 μέχρι το 1937. Πέθανε - πλήρης ημερών - το 1951. 

Η προτομή του βρίσκεται στο πάρκο βορείως του ναού του αγίου Διονυσίου στην πόλη της Ζακύνθου. Πρόκειται για μια μαρμάρινη κατασκευή έργου του Κρητικού γλύπτη Νίκου Σοφιαλάκη. Ο συγγραφέας αποδίδεται σε μεγάλη ηλικία. Έχει κοντά μαλλιά και μικρό μουστάκι. Φοράει σακάκι, πουκάμισο και γραβάτα. Στη βάση της προτομής είναι χαραγμένα τα λόγια:

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ

1867 - 1951

Στην πρόσοψη του βάθρου είναι χαραγμένη η επιγραφή:

ΣΤΟΝ ΦΑΙΔΩΝΑ

ΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ ΜΕΣ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ

ΑΘΗΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

1959 - 1960

Πάνω στην προτομή υπάρχει εγχάρακτη η υπογραφή του γλύπτη:

Ν. ΣΟΦΙΑΛΑΚΗΣ

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Η προτομή του Ντίνου Κονόμου στη Ζάκυνθο

Ο Ντίνος Κονόμος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1918. Από μικρή ηλικία άρχισε να μελετά υλικό και αρχεία αναφορικά με την επτανησιακή ιστορία και λαογραφία. Το 1945 άρχισε την έκδοση του περιοδικού "Επτανησιακά Φύλλα" το οποίο συνέχισε να εκδίδεται μέχρι και το θάνατο του το 1990. Το 1953 μετακόμισε στην Αθήνα και άρχισε να εργάζεται στη Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων. Δημοσίευσε μια σειρά από βιβλία και μελέτες τα οποία αναφέρονταν κυρίως στο νησί του, την Ζάκυνθο. Πέθανε το 1990 στο Λονδίνο από καρδιακή προσβολή.

Η προτομή του βρίσκεται στο πάρκο ακριβώς μπροστά από το ναό του αγίου Διονυσίου, στον παραλιακό δρόμο της Ζακύνθου. Πρόκειται για μια μαρμάρινη κατασκευή την οποία δημιούργησε ο Ζακυνθινός γλύπτης Κώστας Δικέφαλος το 1994. Ο Κονόμος αποδίδεται σε μέση ηλικία. Έχει πυκνά, κοντά μαλλιά και φοράει σακάκι, πουκάμισο και γραβάτα. Στην πρόσοψη του βάθρου είναι χαραγμένα τα λόγια:

ΝΤΙΝΟΣ ΚΟΝΟΜΟΣ

1918 - 1990

ΙΣΤΟΡΙΟΔΙΦΗΣ

ΜΕΛΕΤΗΤΗΣ

ΖΑΚΥΝΘΙΝΟΓΡΑΦΟΣ

Περιμετρικά του βάθρου υπάρχουν δυο επιγραφές αναφορικά με τον γλύπτη του έργου, τον χορηγό και το έτος της τοποθέτησης:

Κ. ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ

ΔΩΡΕΑ ΤΗΣ

ΕΝΩΣΕΩΣ ΖΑΚΥΝΘΙΩΝ

ΑΘΗΝΩΝ 1994

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Η προτομή του Παύλου Καρρέρ στη Ζάκυνθο

Ο Παύλος Καρρέρ (ή Καρρέρης) γεννήθηκε στο νησί της Ζακύνθου το 1829. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια με μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Το 1850 μετακόμισε από τη Ζάκυνθο στο Μιλάνο προκειμένου να σπουδάσει μουσική. Εκεί, δημιούργησε τα πρώτα του ορχηστρικά έργα. Το 1857 επέστρεψε στη Ζάκυνθο και τα επόμενα χρόνια δημιούργησε το πιο γνωστό του έργο, την όπερα "Μάρκος Βότζαρης", η οποία γνώρισε μεγάλη επιτυχία και θεωρείται από τους ειδικούς ως η σημαντικότερη ελληνική όπερα του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Άλλες δυο γνωστές του όπερες είναι η "Δέσπω" και η "Κυρα Φροσύνη" (βασισμένο το δεύτερο σε ένα ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη). Πέθανε το 1896 στη Ζάκυνθο.

Η μαρμάρινη προτομή του βρίσκεται στη νότια πλευρά της κεντρικής πλατείας της Ζακύνθου. Ο Καρρέρ αποδίδεται σε μέση ηλικία με κοντά μαλλιά, μουστάκι και μούσι. Φοράει σακάκι και γιλέκο. Στην πρόσοψη του βάθρου είναι χαραγμένα τα λόγια:

ΠΑΥΛΟΣ

ΚΑΡΡΕΡΗΣ

Πάνω στην προτομή υπάρχει εγχάρακτη η υπογραφή του γλύπτη Γιώργου Γεωργίου:

Γ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Φωτογραφίες από το μνημείο εδώ

Πηγές

1. Η Γλυπτική στα Ιόνια Νησιά, Αθανάσιος Χρήστου, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, 1995